Czy świat przyrody jest piękny, harmonijny i kojący, czy może niebezpieczny, złowieszczy i pełen chaosu? „Homo lesbomo" to satyryczna opowieść o wyspie zamieszkiwanej przez nietypowe stworzenia. Z początku przypomina film przyrodniczy, by z czasem przeobrazić się w psychodeliczną i pełną ironii narrację o odmienności i wyobrażeniach, jakie się z nią wiążą. Egzystencja kobiet nieheteronormatywnych przez lata była wymazywana z kultury i historii. Film Marii Nitek jest wyrazem pragnienia widoczności i próbą odzyskania lub stworzenia lesbijskiego dziedzictwa. Sposób przedstawienia bohaterek „Homo lesbomo" nawiązuje do obrazowania w kulturze europejskiej rdzennych ludów ziemi podbijanych przez kolonizatorów.